گزارش یک مورد سندرم له شدگی بافتی و تاخیر در انجام مداخلات درمانی تهاجمی: اولویت با حفظ جان بیمار است یا حفظ عضو بیمار؟
در پژوهش حاضر به معرفی زنی 24 ساله پرداخته شده که به دنبال سندرم له شدگی ساق پا، دچار سپتی سمی و سندرم کمپارتمان شده است. تاخیر در فاشیاتومی به نارسایی حاد کلیوی و ادم شدید اندام مبتلا و در نهایت، فاشییت نکروزان منجر شده و سرانجام بیمار با آمپوتاسیون عضو، از مرگ حتمی نجات یافته است. به نظر می رسد تردید در قطع عضو و تاخیر در تصمیم گیری برای انجام مداخلات درمانی تهاجمی سبب ایجاد پیامدهای زیانبار بعدی شده است. تدوین پروتوکل های درمانی استاندارد و ارسال آن به مراکز درمانی و ارایه آموزش های لازم به ارایه دهندگان مراقبت های درمانی می تواند از چنین مشکلاتی جلوگیری نماید. .
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.