اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک بر کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی

بارزترین شیوه ی تغییر رفتار در کودکان، بازی درمانی می باشد. یکی از این روش ها، بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک برکیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی است.

روش پژوهش، تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی کودکان پیش دبستانی شهرمیانه در سال 1397 بود . از میان آن ها تعداد 32 تن به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (16) و کنترل (16) قرار گرفتند. گروه مداخله در 10 جلسه ی 90 دقیقه ای  با "بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک" آموزش دیدند و این فرآیند اجرا شد، اما گروه کنترل آموزشی ندیدند. "پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان پیش از دبستان" (5-1) ساله (TNO-AZL Preschool Children Quality of Life Questionnaire(TAPQOL در مرحله پیش آزمون و پس آزمون، توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20  انجام پذیرفت. 

بین میانگین نمرات در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01). یافته ها حاکی از اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک در ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی دارد.

با توجه به اثرگذاری مطلوب"بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک" بر افزایش ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی، پیشنهاد می شود از این روش درمانی به عنوان یکی از راهکارهای ارتقا کیفیت زندگی کودکان استفاده شود.