بهبود چسبندگی پوشش های رنگی به چوب با استفاده از آمایش سطحی پلاسما
در این تحقیق تاثیر استفاده از آمایش سطحی پلاسما در بهبود چسبندگی پوشش پایه آب و پایه حلال پلی یورتان در چوب مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین منظور نمونه های چوبی از گونه صنوبر با رطوبت 8 درصد به ابعاد (L×R×T) 2×10× 15 میلی متر تهیه و سطوح آنها با استفاده از پلاسما به مدت 60، 120، 300 و 600 ثانیه آمایش گردید. سپس، سطوح نمونه ها با پوشش پلی یورتان پایه حلال و پایه آب پوشش داده شد و پس از خشک شدن آن توسط دستگاه چسبندگی کششی (Pull off) میزان مقاومت به چسبندگی آنها اندازه گیری گردید. نتایج آزمون زاویه تماس نشان داد که تیمار پلاسما باعث کاهش زاویه تماس و افزایش خواصیت ترشوندگی سطح چوب شده است. همچنین، نتایج مطالعات چسبندگی کششی نشان دهنده آن است که کمترین و بیشترین میزان چسبندگی پس از آمایش پلاسما به ترتیب مربوط به پوشش پایه حلال با نسبت میانگین 2.9 (Mpa) و پوشش پایه آب با نسبت میانگین 3.4 (Mpa) بود، که می توان یکی از عوامل موثر آن را آب دوستی سطح چوب در اثر تیمار پلاسما دانست. تیمار با پلاسما اثر قابل توجهی بر افزایش چسبندگی پوشش داشته، به طوری که با افزایش زمان تیمار میزان چسبندگی بهبود یافته استو همچنین، بیشترین میزان تغییرات تاثیر پلاسما در واحد زمان مربوط به نمونه 60 ثانیه پلاسما شده بود. بنابراین، می توان گفت؛ توانایی تیمار پلاسما برای افزایش چسبندگی پوشش ها بستگی به نوع رزین پوشش و زمان تیمار پلاسما دارد.
پلاسما ، چوب ، چسبندگی ، پوشش پایه آب ، پوشش پایه حلال
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.