بررسی تجربی رفتار اتصال میلگرد فولادی و پلیمری در جهت موازی الیاف چوب سپیدار

امروزه میلگردهای پلیمری به علت مقاومت ویژه زیاد و وزن کم در ساخت سازه های کامپوزیتی کاربرد بیشتری یافته است. از این رو در این تحقیق، رفتار میلگردهای پلیمری با آرایش سطح متفاوت (صاف و آجدار) در مقایسه با میلگردهای فولادی از نظر طول اتصال (200 و 300 میلی متر) و نوع چسب (اپوکسی و پلی استر) در جهت موازی الیاف در چوب سپیدار (Populus alba) به صورت تجربی بررسی شد. بدین منظور، پس از تهیه نمونه های آزمونی براساس تیمارهای مختلف، مقاومت بیرون کشیدگی میلگردهای متصل شده به بلوک های گلولم، تنش های برشی در فصل مشترک چوب- چسب و میلگرد- چسب و همچنین مدهای شکست بررسی شدند. نتایج نشان دادند که بیشترین مقاومت بیرون کشیدگی میلگرد، مربوط به میلگردهای آجدار پلیمری متصل شده با چسب اپوکسی با طول اتصال 300 میلی متر برابر با 5/82 کیلونیوتن بود. براساس نتایج، با افزایش طول اتصال، ظرفیت بار محوری جهت بیرون کشیدن میلگرد افزایش پیدا کرد، اما مقاومت برشی اسمی در فصل مشترک چوب- چسب از 8/6 به 8/2 مگاپاسگال و برای فصل مشترک میلگرد- چسب از 9/8 به 7/4 مگاپاسگال کاهش یافت. شایان ذکر است که مد شکست غالب، بیرون آمدگی میلگرد همراه با دسته های چوبی ناشی از شکست برشی چوب در راستای موازی با الیاف بود.