مطالعه تاثیر پارامترهای برشکاری با جت آب همراه با ذرات ساینده بر زبری سطح، شکل گیری پلیسه و زاویه انحنای خطوط برش در قطعات آلومینیومی 5754-H111

آلیاژهای آلومینیوم، با توجه به تنوع بالا و خواص مکانیکی مطلوب، کاربرد گسترده ای در صنایع دارند و در این بین، آلیاژ آلومینیوم 5754-H111 به دلیل برخورداری از ویژگی هایی نظیر نسبت استحکام به وزن بالا، شکل پذیری، چقرمگی و مقاومت به خوردگی بالا، در ساخت بدنه خودرو، صنایع دریایی و تجهیزات نفتی فراساحلی کاربرد ویژه ای دارند. حضور 3% منیزیم در ساختار شیمیایی این آلیاژ، سبب حساسیت آن نسبت به حرارت شده و به همین دلیل، اجرای اکثر فرآیندهای ماشین کاری سنتی بر روی آن امکان پذیر نیست. ماشین کاری با جت آب به همراه ذرات ساینده (AWJM)، به دلیل استفاده از آب و ذرات ساینده به عنوان ابزار برشی، می تواند روش مناسبی جهت ماشین کاری این دسته از مواد باشد. در پژوهش حاضر، به بررسی تاثیر پارامترهای اصلی فرآیند ماشین کاری با جت آب و ذرات ساینده، از جمله فشار جت آب، سرعت گذار و ضریب بارگذاری بر زبری سطح، زاویه انحنای خطوط و شکل گیری پلیسه در نمونه های آلومینیومی 5754-H111 پرداخته شده است. نتایج نشان داد، پس از سرعت گذار، فشار جت آب و ضریب بارگذاری به ترتیب بیشترین تاثیر را بر مشخصه های کیفی سطح دارند. به طوری که، به ازای ضریب بارگذاری 45% و فشار جت 300مگاپاسکال، با افزایش سرعت گذار از 200 به 300میلی متر بر دقیقه، مقدار زبری سطح در ناحیه صاف، در حدود 50%، و زاویه انحنای خطوط در ناحیه زبر، در حدود 25%، افزایش یافته است.