بررسی اثر دمای اختلاط قیر های اصلاح شده و تغییرات انرژی آزاد سطحی آن ها بر عملکرد مقاومت رطوبتی سیستم قیر و سنگدانه

نوع عملکرد روسازی آسفالتی به خواص مواد تشکیل دهنده آن، روند تولید و اجرا وابسته است. انرژی آزاد سطحی از خصوصیات مهم سنگدانه و قیر در پیش بینی نحوه عملکرد مخلوط آسفالتی است. انرژی آزاد سطحی بیانگر میزان چسبندگی قیر و سنگدانه و پارامتر های انرژی مربوط به عملکرد مقاومت رطوبتی ترکیب قیر و سنگدانه است. علاوه بر آن، دمای اختلاط قیر های اصلاح شده، به عنوان بخشی از روش آماده‏ سازی قیر های اصلاح شده، نقش موثری در عملکرد نهایی قیر و ترکیب آن با سنگدانه دارد. در این مقاله، به بررسی تاثیر قیر های اصلاح شده با رزین اپوکسی و دمای آماده سازی آن ها بر انرژی آزاد سطحی قیر و مقاومت رطوبتی مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. برای این مهم، قیر های اصلاح شده حاوی افزودنی رزین اپوکسی در 2، 4، 6 و 8 درصد وزنی قیر در دو دمای 90 و 130 درجه سلسیوس آماده سازی شده و پارامتر های انرژی آزاد سطحی مربوط به حساسیت رطوبتی مورد محاسبه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده عملکرد متفاوت ترکیب قیر و سنگدانه در ازای درصدهای افزودنی و دمای آماده سازی متفاوت قیر است. در ترکیب قیر و سنگدانه سیلیسی، قیر اصلاح شده با 6% رزین اپوکسی با دمای اختلاط 90 درجه سلسیوس، و در ترکیب قیر و سنگدانه آهکی، قیر اصلاح شده با 4% رزین اپوکسی با دمای اختلاط 130 درجه سلسیوس، عملکرد بهینه را به لحاظ مقاومت رطوبتی از خود نشان دادند.