ارزیابی رئولوژیکی قیر پلیمری حاوی نانورس در بازه پیوسته دمایی تحت اثر پیش اختلاط

در فرآیند اصلاح قیر به کمک افزودنی ها بویژه در هنگام افزودن نانومواد، گاهی شرایط تولید نمونه بسیار سخت و بعضا فقط در مقیاس آزمایشگاهی ممکن است. در این پژوهش سعی شد با اعمال تغییراتی در نحوه آماده سازی نمونه ها، شرایط فرآیندی تولید را آسانتر و در عین حال عملکرد نمونه ها را نیز بهبود بخشید. مطالعات نشان داده است، استفاده از پلیمر SBS (LG501)  و نانورس (Cloisite-15A) خواص قیر را به نحو مطلوبی اصلاح کرده است. ساخت آمیخته ای از مواد افزودنی با استفاده از مخلوط کن داخلی، هدف اصلی این پژوهش در تسهیل اصلاح قیر است. چرا که اولا به آماده سازی نانورس و افزایش فاصله بین صفحات آن کمک می کند و ثانیا مراحل و مدت زمان افزودن مواد مختلف به قیر در مخلوط کن برشی با دور بالا را کاهش می دهد. با انجام این روش، نه تنها در ساخت نمونه بلکه در خواص ریولوژیکی و نحوه پخش مواد در قیر بهبود حاصل می شود و حتی می توان شرایط کاهش دور اختلاط را مهیا کرد. با استفاده از آزمایش های کلاسیک (درجه نفوذ، نقطه نرمی و شکل پذیری) و آزمایش های انجام شده با استفاده از ریومتر برش دینامیکی، مانند تعیین رده عملکردی PG و آزمایش جاروب دما به بررسی و مقایسه خواص نمونه های اصلاح شده با روش های مختلف پرداخته شد. نتایج نشان داد استفاده از پیش اختلاط در مقایسه با روش عادی اختلاط، خواص قیر را بهبود بخشیده است. همچنین نتایج عملکردی مشابهی بین نمونه های حاوی پیش آمیخته با نمونه های اختلاط عادی در دور اختلاط کمتر مشاهده شد. کاهش دور اختلاط اثرات قابل توجهی بر بهبود پیرشدگی قیر داشت که برتری استفاده از روش پیش اختلاط را نشان می دهد. همچنین نمایش خواص اطمینان بخش در بازه پیوسته دمایی در نمونه های ساخته شده به روش پیش اختلاط مشهود بود. بطور کلی تغییر روش اصلاح قیر، اثر خود را هم بر کاهش پیرشدگی ناشی از فرآیند اختلاط و هم در تهیه مخلوط همگن تر و دارای خواص بهبود یافته ی اطمینان بخش نشان داد.