محاسبه دوز جذبی از پرتوهای پراکنده مری و تیروئید از پروتون تراپی تومورهای چشم با استفاده از کد شبیه سازی MCNPX

 پروتون درمانی پیشرفته ترین روش درمان تله تراپی است. پروتون بیش ترین انرژی خود را در موقعیتی به نام پیک براگ تخلیه می کنند. بنابراین برای درمان سرطان، تومور باید در مکان پیک براگ گسترده شده قرار بگیرد. فوتون ها و نوترون های پراکنده یک چالش در پرتودرمانی پروتون است. هدف این مطالعه محاسبه دوز فوتون ها و نوترون های پراکنده از چشم در پروتون درمانی است.

در این مطالعه شبیه سازی براساس کد MCNPX انجام شده است. برای این، تومور کروی با قطر 6/0 سانتی متر در فانتوم چشم در عمق 5/2 میلی متری سطح چشم نظر گرفته شده و قله براگ به طور دقیق در انتهای تومور تشکیل شده است. فانتوم چشم با پروتونی با انرژی MeV 50 تابش دهی شده است.

 نتایج نشان می دهد که دوز پراکنده نوترون ها و فوتون ها به علت پروتون درمانی در بافت چشم به ترتیب14- e 817/8و 13- e 653/1 گری است و دوز مری و تیرویید به ترتیب برای نوترون های پراکنده 07- e 037/1 و 08- e 89/2 گری و برای فوتون ها 08- e 11/5 و 07- e 58/1 گری است.

نتایج نشان می دهد که در مری و تیرویید دوز پراکنده ناچیزی دریافت شده است. دوز پراکنده تیرویید نسبت به مری بیش تر است که به خاطر نزدیکی این بافت به محل تابش دهی است. نتایج نشان داد که کم تر از 1% کل دوز پروتون به سایر بافت ها پراکنده شده است.