تاثیر سیلی مارین بر قند خون و بیان ژن Hnf4a در رت های نر ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

 باتوجه به آمار بالای دیابت در ایران و جهان و هم چنین به علت عوارض جانبی کم تر گیاهان دارویی نسبت به داروهای شیمیایی و صنعتی در این مطالعه به بررسی اثر ماده موثره گیاه خار مریم (سیلی مارین) بر بیان ژن Neuro D1 که یکی از ژن های تکوین و بازسازی سلول های بتا وآلفا پانکراس هست هم چنین بررسی سطح گلوکاگون خون در رت ها، پرداختیم.

 42 سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی انتخاب شدند و به هفت گروه شش تایی تقسیم شدند. رت های دیابتی شده دوزهای مختلف سیلی مارین و متفورمین را هر سه روز یک بار دریافت کردند و بعد از 40 روز با کلروفوم بی هوش کرده بعد از خون گیری از قلب رت ها سطح سرمی گلوکاگون توسط کیت سنجش گلوکاگون به روش الیزا اندازه گیری شد و سپس مراحل تشریح و عمل برداشت بافت پانکراس و مراحل استخراج RNA و cDNA سازی و بررسی بیان ژن با تکنیک Real-Time PCR انجام گردید.

 نتایج این تحقیق نشان داد  STZ باعث تخریب بافت پانکراس وایجاد دیابت نوع یک می شود. کاربرد سیلی مارین باعث بهبود دیابت و کاهش قند خون و افزایش سطح سرمی گلوکاگون در رت های دریافت کننده دوزهای مختلف سیلی مارین نسبت به گروه کنترل منفی (دیابتی) شد. هم چنین میزان بیان ژن NeuroD1 نسبت به ژن GAPDH (ژن رفرنس) افزایش معنی داری پیدا کرد.

 بیان ژن  NeuroD1در رت های دیابتی شده با STZ به واسطه سیلی مارین، افزایش معنی داری را نشان می دهد (000/0P-Value= ) که نتیجه آن بهبود بافت پانکراس و کاهش قند خون و افزایش وزن رت ها و سیلی مارین با بازسازی سلول های آلفای پانکراس و هم چنین با اتصال به پروموتر ژن گلوکاگون باعث افزایش بیان این ژن می شود.