مطالعه مولفه تمرکززدایی در آثار تصویری تالیفی پسامدرن

گفتمان پسامدرن در کتاب های تصویری در محاوره بین مسایل جهانی و محلی عموما با واقعیت های اجتماعی و اخلاقی و چندفرهنگی بیان شده است. درمجموع گفتمان پسامدرن در مسیر تمرکززدایی قرار دارد و این مولفه در فرایند متون دیداری زمینه ساز پرسش های فلسفی است؛ پرسش هایی که حضور مخاطب را به عنوان عاملی دیگر در چندفاعلیتی شدن کتاب های تصویری رقم می زند. درنتیجه در این کتاب ها که براساس دیدگاه تقابلی شکل گرفته اند، هیچ فردیت متمرکزی دیده نمی شود و تعامل اساسی ترین هدف در این کتاب هاست. هدف این پژوهش یافتن شیوه هایی است که تصویرگرمولف از آن ها به عنوان تمهیداتی در تمرکززدایی متن دیداری بهره می برد. این شیوه ها شامل کادربندی و فضاسازی، سازه های روایی و پویای تخیلی، شکست و انسداد زمانی و مکانی و منطق سورریالیستی است که منجر به ایجاد تعامل در گفتمان پسامدرنیستی موجود شده و زمینه های پرسش ها و پژوهش های فلسفی را فراهم آورده است. بر همین اساس، کتاب صداهایی در پارک اثر آنتونی براون، به عنوان متغیر پژوهش، بررسی و در این میان، مثال هایی از آثار مشابه نیز برای درک بهتر موضوع ارایه شده است. سوال این است که مولفه های تمرکززدا به وسیله تصویرگر چگونه در تصویرسازی نمایان می شوند.