مفهوم و گونه های نظارت و کنترل در حقوق ایران

نظارت و کنترل از ابزار های مدیریتی بسیار مهم برای هر مقام مسوول به شمار می آید که به وسیله آن چگونگی تحقق اهداف از پیش تعیین شده را ترسیم می نماید و با اصلاح نقایص و کاستی هایی که در روند اجرایی مشاهده می کند، موجب پیشگیری از انحراف می شود. مدیران کلان و کارآزموده در ساختار مدیریتی کشور با بکار بردن ابزارهای نظارتی لازم، ضمن رعایت قوانین و مقررات مربوطه و افزایش انگیزه ی خدمت و رضایت مندی شغلی پرسنل، انضباط را نیز در زیرمجموعه ی خود نهادینه می کنند. این فرایند موجب پیشگیری از تخلفات احتمالی افراد و سازمان های اجرایی و حاکمیتی و نیز اصلاح امور و کاهش هزینه های نهاد های مزبور می گردد. بر این اساس مقاله حاضر با استناد بر برخی متون دینی و همچنین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ضمن تبیین مفهوم کنترل و نظارت و ابعاد متصوره بر آن و نفی وجود مراجع نظارتی متعدد، بر لزوم حاکمیت یک نهاد مستقل در کشور برای تمشیت امور نظارتی تاکید نموده است.