جامعه سیاسی در نگاه خواجه نصیرالدین طوسی

خواجه نصیر شخصیت ذوابعادی است؛ هم سیاست گذار، هم سیاست مدار و هم کارگزار سیاسی بود. اگرچه در مورد به وزارت رسیدن او در حکومت هلاکوخان شک و تردید وجود دارد، اما خواجه چه در زمانی که در قلاع اسماعیلیه بوده و چه در زمانی که در دربار هلاکو بوده، حداقل مورد مشورت قرار می گرفته است .توجه به نظریات و دیدگاه های سیاسی وی و جایگاه سیاست در آثار و تالیفات وی از آن جهت اهمیت دارد که وی علاوه بر این که مفسر بزرگ فلسفه سیاسی بود، در زمینه مدیریت جامعه و جامعه سیاسی نیز دارای نظریات خاصی است که قابلیت بکارگیری آنها در هر نظام سیاسی جهت حفظ و ایجاد ثبات و پایداری آن نظام بوده و نیز قابلیت طراحی یک نظام سیاسی مطلوب را داراست. از آنجا که حوزه اصلی و اساسی سیاست، جامعه سیاسی است که در آن انسان اجتماعی به ضرورت تدبیر نفس خود و دیگران پی می برد؛ پژوهش حاضر در پی ارایه "جامعه سیاسی " در اندیشه خواجه نصیرالدین طوسی است و این مهم را در قالب روش تحلیل گفتمان و با تکیه بر کتاب اخلاق ناصری انجام داد و هم به ابعاد شخصیتی خواجه و هم به اوضاع و احوال روزگار جامعه بستری برای ، ایشان توجه نمود. سرانجام این نتیجه به دست آمد که در نظر محقق طوسی بروز استعدادهای کمالی انسان و وصول به آن ها است و این وصول حاصل نمی شود مگر آن که سیاست، جامعه سیاسی را به هدف و غایت مورد نظر برساند .