مطالعه اثر بخشی سبک رهبری سازمانی و جو ایمنی بر وقوع رفتارهای ناایمن در کارکنان سکوهای نفتی

سکوهای فراساحلی نفت و گاز به علت شرایط عملیاتی حساس و وجود تجهیزات حیاتی پتانسیل زیادی جهت بروز حوادث بزرگ دارند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر بخشی سبک رهبری سازمانی و جو ایمنی بر وقوع رفتارهای ناایمن در کارکنان سکوهای نفتی انجام پذیرفت.

مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده و در سال 1396 در بین پنج سکوی نفتی واقع در خلیج فارس انجام پذیرفت. حجم نمونه با توجه به مشخص بودن حجم جامعه برابر با 291 نفر تعیین گردید. به منظور سنجش سبک رهبری سازمانی و جو ایمنی به ترتیب از پرسشنامه چند عاملی سبک های رهبری و پرسشنامه استاندارد جو ایمنی شغلی استفاده گردید. به منظور تعیین بروز رفتارهای ناایمن نیز از چک لیست رفتارهای نا ایمن با توجه به عوامل حوادثی که طی 10 ساله گذشته بر روی سکوهای شرکت نفت به وقوع پیوسته است، استفاده گردید.

مشخص گردید که بین سبک رهبری تحولی و سبک رهبری تبادلی و بروز رفتارهای ناایمن ارتباط معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین مطالعه ارتباط بین ابعاد مختلف جو ایمنی و بروز رفتارهای ناایمن نشان داد که بین ابعاد ایمنی محیط کار و احتمال چشم پوشی از خطا و بروز رفتارهای نا ایمن رابطه معناداری وجود دارد.

نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که سبک رهبری تحولی و تبادلی و مولفه های سطح ایمنی محیط کار و میزان چشم پوشی از خطا در سکوهای نفتی، عاملی مهم و تاثیر گذار در بروز رفتارهای ناایمن می باشد.