تاثیر رفتارهای ارتباطی مدیران بر اشتیاق شغلی و پریشانی روانشناختی پرستاران با توجه به نقش میانجی حمایت اجتماعی

مشکلات روانی و عدم اشتیاق شغلی در بین پرستاران باعث تغییر شغل آنها شده و با توجه به کمبود نیروی پرستاری در ایران به معضلی مهم تبدیل شده است. بنابراین، سلامت روانی پرستاران یکی از موضوعات مهم در مدیریت پرستاری به شمار می رود.

روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان افشار یزد در سال 96 با تعداد 80 نفر بودند که از این تعداد، 72 نفر پرسشنامه های مربوطه را تکمیل نمودند. داده های پژوهش با استفاده از چهار پرسشنامه استاندارد گردآوری و توسط تحلیل های آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزارهای SPSS16 و LISREL8.8 انجام شد.

رفتارهای ارتباطی مدیران پرستاری و حمایت اجتماعی نه تنها به طور مستقیم با اشتیاق شغلی در بین پرستاران رابطه مثبت و معناداری دارند، بلکه حمایت اجتماعی، نقش میانجی در رابطه بین رفتارهای ارتباطی و اشتیاق شغلی ایفا می کند (0/05>P). همچنین، رفتارهای ارتباطی مدیران پرستاری فقط از طریق متغیر میانجی حمایت اجتماعی با پریشانی روانشناختی در بین پرستاران رابطه منفی و معنادار دارد (0/05>P). 

به مدیران پرستاری پیشنهاد می شود با انجام اقداماتی از جمله رفع عوامل تنش زای شغلی، ارتقای آزادی عمل میان پرستاران، برگزاری جلسات دوره ای و مشارکت دادن پرستاران در تصمیم گیری ها، بیان اهداف، هنجارهای فرهنگی و ارزش های سازمان به آنها، تشویق و حمایت از آنها و غیره باعث کاهش پریشانی روانشناختی و افزایش اشتیاق شغلی در بین پرستاران شوند.