فونای شکم پایان کف زی و پلاژیک نهشته های ائوسن در مناطق سه و زفره (شمال اصفهان)، ایران مرکزی

در این مطالعه سنگواره های متعلق به 15 خانواده از شکم پایان ایوسن شامل Aprrhaidae، Campanilidae، Cancellaridae، Cerithiidae، Columbellidae، Cymatidae، Hydrobiidae، Limacinidae، Naticidae، Neritidae، Rissoida، Seraphsidae، Turritellidae، Volutomitridae و Xenophoridae در دو منطقه سه (ناودیس سراکه) در شمال غرب اصفهان و زفره (ناودیس باقری) در شمال شرق اصفهان جمع آوری و شناسایی شدند. از این تعداد 14 خانواده، 14 جنس و 3 گونه متعلق به شکم پایان کف زی و یک خانواده، 3 جنس و 4 گونه متعلق به شکم پایان پلاژیک (فقط در منطقه سه) می باشند که در هر دو منطقه در لایه های کربناته ایوسن پیشین میانی مشاهده شدند. با توجه به این که پراکندگی شکم پایان با عادات تغذیه ای آن ها کنترل می شود که آن هم مستقیما به تغییرات محیطی مانند میزان آشفتگی آب، رسوب گذاری، مواد معلق و انرژی آب بستگی دارد و همچنین بررسی روزن داران کف زی بزرگ مانند Nummulites، Discocyclina، Alveolinidae و Miliolidea که همراه با این شکم پایان در رسوبات ایوسن مناطق مورد مطالعه یافت شده اند، می توان شرایط محیطی دیرینه این نهشته ها را چنین تفسیر کرد که این نهشته ها در شرایط دریایی گرم و کم عمق میان کشندی تا بخش های کمی ژرف تر یک رمپ میانی تشکیل شده اند. بسیاری از این شکم پایان در نهشته های ایوسن مناطق بسیاری از جمله اروپای شرقی و غربی، آفریقا و مناطقی از آسیا گزارش شده اند که نشان دهنده تجمع این نهشته ها در بخشی از محدوده تتیس (ایندوپاسیفیک تا آتلانیک) است.