اثربخشی تحریک الکتریکی قشر پیشانی بر حافظه کاری و تصمیم گیری پرخطر در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه

اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی عصب-تحولی است. تصمیم گیری پرخطر و ضعف حافظه فعال از مولفه های این اختلال هستند که پیامدهای منفی آن ها شناخته شده است. هدف از مطالعه ارتقاء حافظه کاری و کاهش تصمیم گیری پرخطر توسط تحریک قشر پیشانی به وسیله دستگاه تحریک الکتریکی مغز در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود. روش این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و با طرح مطالعه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود که شرکت کنندگان 24 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی 7 تا 11 سال بودند. کودکان به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله در 10 جلسه یک روز در میان و هر جلسه بیست دقیقه مورد مداخله قرار گرفتند. ارزیابی ها یک روز پیش از شروع، یک روز پس از پایان مداخله و دو ماه پس از پایان مداخله انجام شد. برای ارزیابی تصمیم گیری پرخطر از آزمون خطرپذیری بادکنک و برای ارزیابی حافظه کاری از آزمون یک محرک پیشین استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش اندازه گیری مکرر استفاده شد.یافته های به دست آمده از تجزیه وتحلیل نمودارها نشان دادند که برنامه تحریک الکتریکی مغز باعث بهبود تصمیم گیری پرخطر و حافظه کاری در این کودکان شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان دادند که در حافظه کاری (01/0>p) گروه درمان بعد از مداخله بهبود حاصل شد. به این صورت که در پیش آزمون تفاوت چندانی بین گروه کنترل و آزمایش در حافظه کاری دیده نشد اما در پس آزمون نمرات گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بودند.