مقایسه ‏ی پردازش هیجانی، کمک‏ طلبی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین

پژوهش حاضر با هدف مقایسه پردازش هیجانی، کمک طلبی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 160 دانش آموز (80 نفر در هر گروه) انتخاب شده و به پرسشنامه پردازشگر باکر و همکاران، پرسشنامه کمک طلبی ریان و پنتریچ، پرسشنامه اهداف پیشرفت میگلی و همکاران و پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین از نظر پردازش هیجانی، کمک طلبی و اهداف پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بدین صورت که در مقایسه با دانش آموزان با اضطراب امتحان پایین، میانگین نمره های پردازش هیجانی، پذیرش کمک طلبی، اهداف تبحری و اهداف عملکرد-رویکرد دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا به طور معناداری کمتر (01/0>P) و میانگین نمره های اجتناب از کمک طلبی و اهداف عملکرد-اجتناب شان به طور معناداری بیشتر (01/0>P) بود؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت که پردازش هیجانی، کمک طلبی و اهداف پیشرفت از جمله متغیرهای مورد توجه در دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا بوده و نیازمند برنامه هایی برای آموزش مدیریت صحیح این متغیرها می باشند.