بررسی شیوه ها و راهبردهای یادداشت برداری دانشجویان ایرانی (موردمطالعه: دانشجویان زبان فرانسه در مقطع کارشناسی ارشد)

یادداشت برداری در مقام یکی از مهارت های دانشگاهی، توجه پژوهشگران حوزه آموزش زبان فرانسه دانشگاهی را به خود جلب کرده است. جستار پیش رو بر آن است روش ها و راهبرد های یادداشت برداری دانشجویان ایرانی را در کلاس های گوناگون بررسی کند و با این بررسی به مشکلات یادداشت برداری دانشجویان بپردازد. برای دستیابی به این هدف، سه ابزار گردآوری داده مورد استفاده قرار گرفت؛ 13 جلسه از 4 کلاس گوناگون در مقطع کارشناسی ارشد، گرایش های ادبیات و آموزش، در دانشگاه تهران مشاهده و ضبط و 84 یادداشت گردآوری شد. 61 دانشجوی ایرانی در مقطع نامبرده به پرسشنامه محقق ساخت با روایی 0٫81 پاسخ دادند. داده ها بر اساس روش ترکیبی کیفی (با استفاده از جدول تحلیل یادداشت ها) و کمی (با استفاده از نرم افزار SPSS برای تحلیل پرسشنامه) تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد روش رایج یادداشت برداری میان دانشجویان روش خطی یا سامان دهنده است. استفاده از عین واژه ها، جمله های کلیدی، وفاداری و سازگاری با مطالب بیان شده، دسته بندی اطلاعات حین یادداشت برداری، تصویر نگارها و علامت های فهرست بندی در سطح گفتمان و اندیشه نگارها در سطح واژه از رایج ترین راهبردها است. دگرنویسی، دسته بندی اطلاعات پس از یادداشت برداری، درج دیدگاه ها، تبادل نظر با استادان و دانشجویان سال بالاتر، استفاده از راهبردهای فراگفتمانی در سطح گفتمان، بهره گیری از شمایل ها در سطح واژه و همچنین اقسام راهبرد کوته نویسی از کم بسامدترین راهبردها بوده است. میان روش ها و راهبردهای به کارگرفته شده از سوی دانشجویان در کلاس های گوناگون، تفاوت هایی وجود دارد، نظیر صورت یادداشت ها در بهره برداری از فضای کاغذ یادداشت، گونه های راهبردهای کوته نویسی، ساختار و روش های به کار گرفته شده، حجم یادداشت ها و استفاده از زبان مادری.