آلودگی به شپش سر با تاکید بر روشهای درمانی موثر در دانش آموزان مدارس شهرستان مشهد در سال 97-1396

آلودگی به شپش سر از جمله موارد تهدید کننده سلامت جامعه می باشد که با وجود ارتقای سطح بهداشت، هنوز به عنوان یک معضل بهداشتی مطرح است.

جامعه آماری مطالعه حاضر را که از نوع کارآزمایی بالینی بود، دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهرستان مشهد تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای- تصادفی بود. در این مطالعه 3062 دانش آموز دختر ابتدایی از نظر آلودگی به شپش سر معاینه گردیدند. افراد آلوده به شش گروه درمانی خاص تقسیم شده و تحت درمان قرار گرفتند. در پژوهش حاضر از سه نوع دارو شامل: شامپو لنیدان 1 درصد، پرمترین 1 درصد و دایمتیکون 4 درصد به همراه سرکه استفاده گردید. نتایج درمان پس از گذشت 7، 14 و 21 روز از آغاز درمان، طی معاینات مجدد دانش آموزان ثبت شد. آنالیز نتایج توسط آزمون مجذور کای X و رگرسیون لجستیک صورت گرفت.

 نتایج به دست آمده نشان دادند که 417 نفر از دانش آموزان (13/6 درصد) آلوده به شپش سر بودند. میزان اثربخشی در گروه درمانی پرمترین 1 درصد، لیندان 1 درصد و دایمتیکون 4 درصد پس از گذشت یک هفته از درمان به ترتیب معادل 27/2، 31 و 30/4 درصد، پس از گذشت دو هفته برابر با 83/2، 69/8 و 69/6 درصد و پس از گذشت سه هفته معادل 96، 91/5 و 91/4 درصد به دست آمد. همچنین میزان اثربخشی شامپو ها به همراه سرکه پس از گذشت یک هفته به ترتیب معادل 64/2، 96/1 و 67/6 درصد، پس از گذشت دو هفته برابر با 90/6، 100 و 100 درصد و پس از گذشت سه هفته معادل 100،100 و 100 درصد بود.

 با توجه به نتایج به دست آمده، شامپو پرمترین 1 درصد و لوسیون دایمتیکون برای رفع آلودگی به شپش سر کودکان توصیه می گردد. شایان توجه است که داروهای مقایسه شده هنگام استفاده به همراه محلول سرکه از اثربخشی بالایی برخوردار بودند.