واکاوی آرایه براعت استهلال در دیوان «ناصرخسرو»
براعت استهلال (خوش آغازی) که بین مقدمه اثر با موضوع، تناسب اجمال و تفصیل برقرار می کند؛ آوردن سخنانی است در در دیباچه کتاب یا آغاز قصیده که خوانندگان را به مضمون کتاب یا قصیده رهنمون می کند و همواره در ردیف آرایه هایی است که در شعر «ناصر خسرو» کمتر بدان پرداخته شده است. زبان شعری ناصرخسرو، نشان گر توان ابداع و خلاقیت هنری اوست. وی توانسته است با آگاهی وافر از دقایق ادب فارسی و عربی اکثریت قریب به اتفاق قصاید خود را با «براعت استهلال» آغاز کند و جستار حاضر می کوشد به روش کتابخانه ای مبتنی بر داده های مطالعاتی و برداشت های استدلالی و بر پایه روش توضیحی تحلیلی به پرسش های خاص و کلیه ابهامات در خصوص این آرایه در اشعار «ناصر» پاسخ دهد.
براعت استهلال ، ناصرخسرو ، پرسش ، منطق ، ایجاد انگیزه
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.