بهبود کنتراست نسبی در سکانس تصویربرداری سه بعدی DESS به منظور تشخیص بهتر ناهنجاری های غضروفی زانو

 هدف از این مطالعه، مقایسه مقادیر کنتراست نسبی در سکانس های سه بعدی DESS با دو زاویه فلیپ 40 و 90 درجه با سایر سکانس های روتین به منظور اثبات کارآمدی این سکانس در مقایسه با سایر سکانس های رایج نظیر سکانس PD ،T2 ،STIR و سکانس سه بعدی FLASH در مشاهده بهتر ضایعات حاصل از ناهنجاری های غضروفی در تصویربرداری تشدید مغناطیسی است.

 15 بیمار که شامل 9 آقا (14-56 سال) و شش خانم (36-65 سال) که دارای علایم زانو درد بودند با معرفی پزشک ارتوپد تحت تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) با استفاده از سکانس های سه بعدی DESS با دو زاویه فلیپ 90 و 40 با سکانس های PD T2 ،STIR و سکانس سه بعدی FLASH قرار گرفتند و تصاویر حاصل با استفاده از نرم افزار Radiant DICOM Viewer 4.6.9 مورد آنالیز قرار گرفت و مقادیر کنتراست نسبی برای تصاویر ساژیتال انتخاب شده در هر سکانس برای هر بیمار به دست آمد. آنالیز آماری داده های به دست آمده با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS انجام شد. 

 تست های آماری فریدمن و ویلکاکسون مقادیر معنادار P (کمتر از 0/05) را بین تمام سکانس های مورد بررسی در این مطالعه نشان دادند. سکانس DESS با زاویه فلیپ 90 درجه با داشتن میانگین مقدار کنتراست نسبی 77/2667 دارای بهترین مقدار بود و در این بین سکانس FLASH با داشتن مقدار 3/733 دارای کمترین مقدارمیانگین کنتراست نسبی بود. 

 سکانس DESS با زاویه فلیپ 90 درجه دارای بهترین مقادیر کنتراست نسبی بود و بهترین سیگنال ممکن را از محل مایع مفصلی و نیز محل غضروف در تصویر فراهم کرد و بدین ترتیب امکان بررسی هرچه بهتر غضروف مفصلی را از نظر داشتن ضایعه مهیا می کند؛ بنابراین سکانس DESS با زاویه فلیپ 90 درجه بهترین سکانس برای بررسی ناهنجاری های غضروفی در بین سکانس های مورد بررسی این مطالعه است.