بررسی رابطه بین مولفه های ذهن آگاهی و اهمال کاری تحصیلی با نقش میانجی خود پنداره تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی

 این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین مولفه های ذهن آگاهی و اهمال کاری تحصیلی با نقش میانجی خود پنداره تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال تحصیلی 98-97 انجام گرفت.

 این مطالعه یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال تحصیلی 98-97 با تعداد 1759 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 315 نفر تعیین شد که به صورت نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم ، خود پنداره تحصیلی وانگ  و پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بایر و همکاران  جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد. جهت تعیین نقش میانجی از روش بارون و کنی استفاده شد.

 بین مولفه های ذهن آگاهی با اهمال کاری تحصیلی و خود پنداره تحصیلی همبستگی معناداری وجود داشت (05/0>P). نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که ذهن آگاهی توان تبیین اهمال کاری تحصیلی کل، اهمال کاری در آمادگی برای امتحانات، اهمال کاری در انجام تکالیف درسی و خود پنداره تحصیلی کل را به ترتیب به میزان 27، 7/24، 1/20 و 7/28 را داشت (05/0>P). همچنین خود پنداره تحصیلی در رابطه بین ذهن آگاهی و اهمال کاری تحصیلی نقش میانجی داشت.

 مولفه های ذهن آگاهی با خود پنداره تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی رابطه داشت. همچنین خود پنداره تحصیلی، تعدیل کننده ی رابطه بین ذهن آگاهی و اهمال کاری تحصیلی بود.