بررسی وضعیت خطوارگی سازندهای کارستی حوزه های آبخیز مشرف به خلیج فارس

این پژوهش سعی بر آن دارد تا با تعیین خطواره های سازندهای زمین شناسی منتهی به خلیج فارس و تبیین سهم نسبی هر سازند، نقش و اهمیت سازندهای کارستی را در نفوذ جریان های سطحی و تغذیه منابع آب زیرزمینی منطقه به نمایش بگذارد. بدین منظور، نزدیک ترین زیرحوضه ها از چهار حوضه رودخانه های مند، حله، کل-مهران و زهره به سواحل خلیج فارس جهت استخراج خطواره ها، ترسیم نمودارهای گلسرخی و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزارهای ENVI® 5.3، PCI Geomatica، GIS10.3.1   و Rock works 2016 انتخاب گردید. در ابتدا فراوانی، تراکم، تقاطع، جهت، اندازه و شدت خطواره ها در سازندهای منطقه تعیین گردید، سپس با تبیین و تعریف شاخص خطوارگی، اهمیت و تاثیر هر سازند در تغذیه بالقوه منابع آب زیرزمینی تعیین گردید. نتایج نشان می دهد بیشترین درصد فراوانی، درصد تقاطع و درصد طولی خطواره به سازند آسماری-جهرم و بیشترین درصد شدت خطواره به سازند ایلام-سروک اختصاص دارد؛ مقدار عددی شدت خطواره در سازندهای کارستی، سه برابر سازندهای غیرکارستی است. به طور کلی بررسی وضعیت خطوارگی نشان می دهد که خطواره ها اساسا در سازندهای کارستی ایجاد شده اند به طوری که مقدار عددی شاخص خطوارگی در سازندهای کارستی، 72/7 است در حالی که این مقدار در سازندهای غیر کارستی 3/2 است و اختلاف بیش از سه برابری را نشان می دهد. همچنین، جهت یافتگی خطواره ها بر اساس فراوانی و طول آن ها در کل محدوده مورد مطالعه راستای شمال شرق-جنوب غرب دارد که دلیل آن را می توان تعداد بسیار زیاد خطواره های کارستی با این جهت یافتگی و تاثیر آن بر درصد نسبی کل خطواره های منطقه دانست، امتداد بخش جنوب غربی این راستا به سواحل خلیج فارس منتهی می شود.