مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مرکزی در حرکت پلانک از پهلو روی سطح ثابت و سوئیس بال

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (بدون رتبه معتبر)
چکیده:
هدف

تمرینات شکمی متعددی با توپ سوییس بال جهت بهبود ثبات مرکزی با اهداف تقویتی و توان بخشی استفاده می شود که در همین راستا ادعا شده است تمرینات ناپایداری تاثیر بیشتری روی فعال سازی عضلات ناحیه مرکزی دارند، ولی درستی این ادعا هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد و مطالعه کاملی در خصوص مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات مرکزی در تمرینات مختلف ثبات مرکزی انجام نشده است؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مرکزی در حرکت پلانک از پهلو روی سطح ثابت و سوییس بال بود.

روش ها

 در پژوهش حاضر با توجه به معیارهای ورود وخروج از تحقیق و به روش نمونه گیری دردسترس، 15 نفر از دانشجویان مرد دانشگاه علامه طباطبایی در مطالعه حاضر شرکت کردند. ثبت فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی، مورب خارجی و مورب داخلی آزمودنی ها در حالی انجام شد که حرکت پلانک از پهلو را روی سطح ثابت و سوییس بال (ناپایدار) دو ست به مدت پنج ثانیه انجام می دادند و بین هر ست 30 ثانیه استراحت می کردند.

یافته ها

داده های فعالیت الکترومایوگرافی از عضلات مورد مطالعه در حین حرکت پلانک از پهلو با و بدون توپ سوییس بال بر اساس آزمون تی زوجی نشان داده شده است. نتایج این آزمون تفاوت معنی داری را در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله راست شکمی، مورب خارجی و سرینی میانی در افراد سالم نشان داد (05/0>P) و نتایج حاکی از افزایش فعالیت الکترومایوگرافی این عضلات در حرکت پلانک با توپ سوییس بال نسبت به بدون توپ سوییس بال بود، اما تفاوت معناداری در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله مورب داخلی در حرکت پلانک از پهلو بین دو شرایط با و بدون توپ سوییس بال مشاهده نشد (05/0<P).

نتیجه گیری

با توجه به نتایج به دست آمده می توان عنوان کرد اجرای تمرین پلانک از پهلو در سطح ناپایدار به وسیله توپ سوییس بال، تغییراتی را در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی و مورب خارجی نسبت به سطح پایدار به وجود می آورد و وضعیت ناپایداری که در این تحقیق بررسی شد، عضلات کمری لگنی موثر در پایداری ناحیه مرکزی را در حد بالایی درگیر می کند؛ بنابراین تمرین پلانک به پهلو در وضعیت های پایدار و ناپایدار در یک برنامه پیش رونده که هدف آن افزایش تدریجی فشار تمرینی است، می تواند در تقویت و به کارگیری انقباضات عضلات موثر در پایداری ناحیه مرکزی موثر باشد. بنابراین، استفاده از شیوه های تمرینی ناپایداری به ورزشکاران در جهت افزایش ثبات مرکزی توصیه می شود.

زبان:
فارسی
صفحات:
102 تا 111
لینک کوتاه:
magiran.com/p2140440 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!