اثر سرمایه روان شناختی بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان: نقش میانجی هوش فرهنگی

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر سرمایه روان شناختی بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان با نقش میانجی هوش فرهنگی بود. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 98-97 به تعداد 8727 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 240 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها، از سه پرسشنامه استاندارد سرمایه روان شناختی با 24 سوال، پرسشنامه استاندارد فرسودگی تحصیلی با 15 سوال و پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگی در قالب 19 سوال استفاده شد. روایی محتوایی و سازه پرسشنامه ها تایید شد. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای سرمایه روانشناختی 93/0، هوش فرهنگی 90/0 و فرسودگی تحصیلی 95/0 برآورد گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss، آموس و لیزرل در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها نشان داد میانگین هر یک از مولفه های سرمایه روانشناختی و هوش فرهنگی از میانگین فرضی بیشتر و میانگین هر یک از مولفه های فرسودگی تحصیلی دانشجویان از میانگین فرضی، کمتر بود. ضریب همبستگی نشان داد سرمایه روان شناختی به میزان 60/0 و هوش فرهنگی به میزان 31/0 بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان، تاثیر منفی و معنادار دارند. ضرایب رگرسیون نشان داد فقط سرمایه روان شناختی، قابلیت پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان را دارد.