حذف انتخابی فلزات سنگین از محلول کلرور فریک ناشی از فرآیند اسیدشویی، توسط ترسیب به وسیله نمک های سولفید

امروزه، پساب های صنعتی به صورت یکی از معضلات اساسی بخصوص در کشورهای در حال توسعه درآمده است و شاید بتوان گفت که آلاینده های ناشی از صنایع جزو سمی ترین مواد آلوده کننده محیط زیست می باشند. در پساب های صنعتی ترکیبات مختلفی وجود دارد که مهمترین ترکیبات آلاینده، فلزات سنگین می باشند.
فرآیند اسیدشویی به منظور کنترل خوردگی سطح آلیاژهای فولاد به طور بسیار وسیعی در صنعت کاربرد داشته این امر توسط اسید کلریدریک یا کلرورفریک انجام می گیرد. پس از انجام عملیات اسیدشویی مقدار زیادی از آلاینده ها که عمدتا فلزات سنگین ماند Cr (III,VI), Zn (II), Pb (II), Ni (II), Cd (II) می باشند وارد محلول کلرورفریک می گردند. در این تحقیق روش ترسیب با استفاده از نمک های سولفید برای حذف انتخابی فلزات سنگین بررسی شده و از دو عامل ترسیب شامل سولفید سدیم و سولفید آهن استفاده شد. کاربردهای قبلی از نمک های سدیم و سولفید آهن، در حذف فلزات سنگین نشان می دهد در pH بین 10-5 این نمک ها، در حذف فلزات سنگین موثر می باشند. در صورتی که نتایج در این تحقیق نشان داده که ترسیب فلزات سنگین با استفاده از نمک های سولفید می تواند در pH بین صفر تا یک نیز عملی می باشد. طبق نتایج به دست آمده نمک سولفید بهینه، حذف فلزات سنگین کادمیم، سرب، روی و آهن II با استفاده از سولفید سدیم با نسبت یک مول سولفید سدیم به ازای هر مول فلزات غیرفرو به ترتیب 62.9%، 7.89%، 53.44% و 15.89% می باشد. با توجه به نتایج، درصد بازیابی آهن پایین است و می توان از حد کلرورفیکی تصفیه شده، استفاده مجدد نمود.