بررسی کمی و کیفی فاضلاب صنایع نساجی، چوب و کاغذ و چرم سازی تهران بزرگ

تهران به عنوان پایتخت و بزرگترین شهر ایران دارای جاذبه های مختلفی است که باعث تمرکز جمعیت و صنایع در داخل و اطراف این شهر شده است. افزایش روزافزون جمعیت و گسترش چشمگیر صنایع، افزایش نیاز به آب را در پی دارد. تخلیه بدون تصفیه فاضلاب های خانگی و صنعتی به آبهای زیرزمینی، موجب آلودگی سفره های آبی می شود. بنابراین توجه خاص به فاضلاب صنایع و کنترل آن برای کاهش آلودگی زیست محیطی به خصوص کاهش آلودگی آبهای زیرزمینی لازم به نظر می رسد.
در بین صنایع مستقر در محدوده شهر تهران، صنایع نساجی، چرمسازی و کاغذسازی دارای 50 نفر کارگر و بیشتر به عنوان جامعه مورد بررسی انتخاب شدند. اغلب صنایع چرمسازی به خارج از محدوده شهر تهران منتقل شدند و صنایع نساجی و کاغذسازی حدود 14.5 درصد صنایع مستقر در محدوده شهر تهران را شامل می شوند.
در این تحقیق مقادیر کم و کیفی آب و فاضلاب صنایع مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که میزان آب مصرفی و فاضلاب تولیدی صنایع نساجی مقادیر بیشتری را در بین صنایع منتخب به خود اختصاص داده است که آب مصرفی صنایع 11% از آب شهری، 11% آب شهری و چاه و %78 از چاه آب تامین می شود. مقدار فاضلاب تولیدی نساجی، چوب و کاغذ و تولید کفش ورزشی در محدوده تهران بزرگ حدود 21500 مترمکعب در روز است که با احتساب 200 لیتر سرانه تولید فاضلاب برای هر نفر معادل فاضلاب تولیدی 107500 نفر در روز می باشد. در بین صنایع منتخب بیشترین مقدار تولید فاضلاب مربوط به صنایع نساجی با تولید حدود 87% از کل فاضلاب های تولیدی می باشد.