مدل سازی تاثیر اعتیاد به اینستاگرام بر اعتماد به نفس و حس خوشبختی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، 1398)

طی ده سال گذشته، شبکه های اجتماعی مجازی، به جنبه ای از جامعه مدرن تبدیل شده اند و به طور اخص، شبکه های اجتماعی مبتنی بر تصویر مانند اینستاگرام، به نحو فزاینده ای رشد یافته اند، اما هنوز هم بسیاری از آثار آنها بر نگرش و رفتار کاربرانشان ناشناخته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر اعتیاد به اینستاگرام بر سطح انتظارات و خواسته های دانشجویان بوده است که بر اساس نظریه محرومیت نسبی می تواند اعتمادبه نفس و احساس خوشبختی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. پژوهش در سال 1398 انجام گرفته و داده های آن از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته جمع آوری شد که روایی آن، با روش روایی صوری و همگرا و پایایی آن، با آلفای کرونباخ ارزیابی و تایید شده است. نمونه پژوهش شامل 211 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران بوده است که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و پرسشنامه، به صورت الکترونیکی و با استفاده از گوگل فرم برایشان ارسال شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که اعتیاد به اینستاگرام، تاثیر منفی و معنادار بر احساس خوشبختی و اعتمادبه نفس دانشجویان و داشتن اعتمادبه نفس، اثر مثبت و معنادار بر حس خوشبختی آنان دارد. به عبارت دیگر، اعتیاد به اینستاگرام منجر به کاهش اعتمادبه نفس و احساس خوشبختی در دانشجویان می شود.