اولین توصیف آرتریت واکنشی ناشی از لپتوسپیروز در یک قلاده سگ

لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی مشترک بین انسان و دام است که در سراسر جهان شایع می باشد و دارای طیف وسیعی از نشانه های بالینی است. عامل این بیماری معمولا کلیه ها و کبد را آلوده می کند اما می تواند به سایر دستگاه های بدن نیز آسیب وارد کند.

یک قلاده سگ 18 ماهه نژاد باکسر به علت عدم تمایل به راه رفتن‏ و بیماری ارجاع داده شد. یافته ها/درمان و نتیجه درمان: نشانه های بالینی شامل مفصل های متورم و ملتهب بود و تمام ویژگی های لازم برای تشخیص پلی آرتریت با واسطه سیستم ایمنی (IMPA) را شامل می شد. پس از مدت کوتاهی، زردی غیر منتظره ای ایجاد و شواهد آزمایشگاهی نارسایی کلیوی و کبدی مشاهده شد. پس از مشاهده نشانه های بالینی مشخص همراه با آزمون میکروآگلوتیناسیون مثبت، لپتوسپیروز تشخیص داده شد. از آن جایی که آزمون مولکولی تشخیصی جهت لپتوسپیرا در مایع مفصلی، منفی بود و در ضمن استقرار لپتوسپیرا در مفاصل متعدد همراه با التهاب تا به حال در سگ های بیمار گزارش نشده است، وجود یک عارضه وابسته به سیستم ایمنی محتمل تر به نظر می رسید. پس از تجویز آمپی سلین به مدت 5 روز و به دنبال آن یک دوره دو هفته ای داکسی سایکلین، سگ به سرعت بهبود یافت. 

در طب انسانی، این مورد به عنوان آرتریت واکنشی (ReA) در نظر گرفته می شود که به اشتباه در متون دامپزشکی امروزی در مواردی که عفونت های مزمن وجود داشته باشد، به کار گرفته می شود. در انسان ReA به عنوان آرتریت التهابی توصیف می شود که مستقیما در اثر عفونت اثبات شده از طریق کشت بافت مفاصل ایجاد نمی شود، بلکه در اثر عفونت در یک محل دیگر و به دلیل تداخل پیچیده عوامل ضد میکروبی میزبان ایجاد می شود. این گزارش موردی، موردی از لپتوسپیروز سگ که از الگوی IMPA پیروی می کند و با توصیف ReA در طب انسانی منطبق است را برای اولین بار توصیف می کند.