تاثیر افزودن آرد اکسترود شده، صمغ های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و زانتان بر خصوصیات کیفی نان فاقد گلوتن بر پایه آرد برنج و ذرت

آرد برنج و ذرت جایگزین مناسبی برای توسعه فراورده‏های فاقد گلوتن هستند و اصلاح برخی خصوصیات آنها ازجمله شاخص جذب آب آرد طی فرایند اکستروژن می‏تواند در جهت بهبود کیفیت فراورده‏های فاقد گلوتن موثر باشد. در این پژوهش تاثیر افزودن آرد اکسترود شده در دمای C° 110 با رطوبت 18 درصد، در چهار سطح (صفر ، 10 ، 20 و 30 درصد)، هیدروکلوییدهای زانتان و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز هر کدام در دو سطح (5/0 و 1 درصد) در فرمولاسیون نان حجیم فاقد گلوتن بررسی شد. نتایج این تحقیق تاثیر معنی دار افزودن آرد اکسترود شده و هیدورکلوییدها بر ویژگی های مورد ارزیابی را ثابت نمود به طوری که با افزایش سطح آرد اکسترود شده در فرمولاسیون تا 10 درصد، حجم مخصوص و تخلخل افزایش یافت، لیکن سطوح بالاتر آن سبب کاهش این ویژگی ها شد. همچنین افزایش سطح آرد اکسترود شده به فرمولاسیون سبب کاهش L*  یا روشنایی پوسته نان شد و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز تاثیر بیشتری در کاهش سفتی بافت نان بدون گلوتن در مقایسه با زانتان داشت. در نهایت با توجه به صفاتی نظیر حجم مخصوص، تخلخل، نرمی، رنگ، و امتیازهای ارزیابی حسی، فرمولاسیون نان بدون گلوتن حاوی 10 درصد آرد اکسترود شده و 1 درصد هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، با حجم مخصوص cm3/g 01/3 ، میزان تخلخل 65 درصد و 1/4 امتیاز پذیرش کلی در ارزیابی حسی به عنوان فرمولاسیون مناسب تعیین شد.