اثر دما روی مشخصه های فیزیکی ماده ی حاجب در تصویرگیری تشدید مغناطیسی هسته ای: نانوذره های منگنز فریت روکش شده با کیتوزان

در این پژوهش در دماهای مختلف نانوذره های منگنز فریت (4O2MnFe) با روش هم رسوبی شیمیایی ساخته شده و با کیتوزان روکش شدند (4O2Ch-MnFe). مغناطش نانوذره ها به وسیله دستگاه مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM) بررسی شده و از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) مشخص شد که نانوذره ها دارای ساختار اسپینلی مکعبی هستند. نانوذره های ساخته شده با وجود داشتن ساختار مناسب بلوری و شکل مکعبی دارای مغناطیس پذیری بسیار ناچیزی هستند. سپس نانوذره ها در سه دمای 300، 400 و C 500 تحت عمل گرمایش قرار گرفتند. از دمای 300 تا C 400، خاصیت مغناطیسی و اندازه ی نانوذره ها روند افزایشی داشت ولی بعد از آن در دمای C 500 این روند سیر نزولی را نشان داد. بنابراین می توان گفت دمای C 400 مناسب ترین دما برای مغناطیس پذیری این نانوذره ها است. نتیجه های حاصل از دستگاه مغناطیس سنج ارتعاشی نشان داد که افزایش اندازه ی نانوذره ها باعث افزایش تعداد گشتاور های مغناطیسی می شود و در نتیجه از این نانوذره ها می توان به عنوان ماده ی حاجب در تصویرگیری تشدید مغناطیسی استفاده کرد.