سنجش اثر بالقوه طرح هادی روستایی در کیفیت زندگی مناطق پیراشهری (مطالعه موردی شهرستان اردبیل)

اجرای طرح هادی با هدف فراهم کردن بستر تجدید حیات و هدایت روستا به لحاظ ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی و با تامین عدالت در امکانات و تسهیلات مناسب، درصدد آن است که رفاه نسبی و بالا بردن کیفیت زندگی را برای روستاییان فراهم آورد. این پژوهش در سال 1398 با هدف سنجش اثرات طرح های هادی روستایی در کیفیت زندگی خانوار های روستایی شهرستان اردبیل انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه سرپرستان خانوار های ساکن در روستاهای شهرستان اردبیل می باشد که با استفاده از فرمول جدول مرگان 125 نفر سرپرست خانوار به عنوان نمونه، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و موردسنجش قرار گرفتند. روایی ظاهری پرسشنامه توسط کارشناسان ذی ربط تایید و پایایی آن با انجام پیش آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (74/0) مورد تایید قرار گرفت. تجزیه وتحلیل آماری داده های پژوهش با استفاده از بسته نرم افزاری آماری (SPSS) و آزمون های آماری تحلیل عاملی و تحلیل همبستگی انجام گرفته است. به منظور سنجش عوامل موثر بر کیفیت زندگی روستاییان، با استفاده از مدل تحلیل عاملی، تعداد 15 متغیر در قالب سه مولفه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج آزمون تحلیل عاملی نشان می دهد، در مجموع 49/68 درصد از واریانس کل به بعد اجتماعی و اقتصادی تاثیرگذار بر کیفیت زندگی روستاییان به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج حاصل از چرخش عامل ها به روش واریماکس نشان می دهد، دسترسی به خدمات اعتباری و مالی، احساس امنیت در برابر سوانح طبیعی، کاهش احساس فقر و ایجاد انگیزه جهت پیشرفت شغلی بعنوان چهار عامل اصلی اثرگذار بر روی کیفیت زندگی خانوار محدوده مورد مطالعه می باشد در نتیجه می توان در نهایت پیشنهاد نمود که در بخش های اختصاص یافته شده به طرح هادی نباید تنها به کالبد روستاها توجه نمود بلکه با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی روستاهای متفاوت طرح هادی متفاوتی برای آن تدوین نمود.