ارزیابی عوامل موثر بر ارتقای عملکرد روشهای مدیریت سرعت در راه های شریانی درون شهری

در نواحی داخل شهری لازم است تا به نحوی سرعت، به منظور مدیریت ایمنی تردد وسایل نقلیه کاهش داده شود. ابزارهای متنوعی برای این منظور توسعه داده شده است که می توان به دوربین های کنترل سرعت، سرعت کاه و تابلوی محدودیت سرعت به عنوان مهم ترین موارد اشاره کرد.

در اینجا، یک روش جدید با استفاده از چهار رویکرد کارایی ابزارهای مختلف مدیریت سرعت بررسی شده است. برای انجام مطالعات از یک مسیر شریانی با ابزارهای کنترل سرعت متنوع در شهر کرمان استفاده شد. بر این اساس، روشی مبتنی بر تکنیک تداخل و شاخص های ایمنی جایگزین تصادفات توسعه داده شد.

نتایج بررسی ها نشان داد که سرعت کاه ها نسبت به دوربین کنترل سرعت، تاثیر بیشتری بر کاهش سرعت وسایل نقلیه دارند. به طور متوسط، سرعت کاه قادر است میزان سرعت وسایل نقلیه عبوری را نسبت به دوربین کنترل سرعت به اندازه بیش از 20 کیلومتر بر ساعت کاهش دهد. همچنین درصد وسایل نقلیه ای که پس از سرعت کاه سرعت خود را به حد سرعت مجاز رساندند، در حدود 15 درصد بیش از دوربین کنترل سرعت بوده است؛ اما تابلوی محدودیت سرعت در سطح اطمینان 95 درصدی، اثری بر کاهش سرعت رانندگان نداشت. همچنین یکی از مشکلات اصلی سرعت کاه ها، نرخ بالای شتاب ترمزگیری وسایل نقلیه بوده و استفاده از تابلوی پیش آگاهی، تاثیر چندانی بر بهبود عملکرد آن ها در سطح اطمینان 95 درصدی نداشت.

بنابراین بایستی بازنگری به منظور افزایش اثرگذاری تابلوهای ترافیکی بر رانندگان صورت پذیرد. همچنین بر اساس نتایج حاصل شده می‎توان بیان داشت که افزایش تعداد و تنوع ابزارهای سرعت در یک مسیر می تواند بر بهبود عملکرد آن ها برای مدیریت سرعت موثر باشد؛ به گونه ای که بر اساس تحلیل های آماری صورت پذیرفته در سطح اطمینان 95 درصدی، میانگین سرعت وسایل نقلیه و شاخص های یکنواختی سرعت و میزان تخطی از سرعت مجاز، در دو مسیر با ابزارهای مدیریت سرعت متفاوت، دارای تفاوت معنی داری هستند.