بررسی پارامترهای لرزه خیزی و تحلیل خطر لرزه ای (مطالعه موردی: محدوده پروژه آزادراه مراغه-هشترود (قطعه دوم))

زلزله یکی از رخداد های هم زاد با گسلش است که در زمان رویداد این پدیده می تواند منشا ایجاد خسارات فراوان به تاسیسات حیاتی مانند جاده ها، خطوط آهن، سازه های خطی زیرزمینی از قبیل خطوط انتقال نفت و گاز و کابل های برق مدفون، تونل ها و ساختمان ها باشد. وقوع زمین لرزه های مکرر در ایران، بیانگر فعال بودن جنبش های زمین ساختی در عهد حاضر می باشد. بررسی لرزه خیزی، از اقدامات اولیه برای برآورد خطر زمین لرزه در منطقه یا سازه های موجود در منطقه می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی پارامتر های لرزه خیزی منطقه مورد مطالعه از نرم افزار Zmap که مجموعه ای از کدهای نرم افزار Matlab می باشد، استفاده شده است. منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران، در استان آذربایجان شرقی و در محدوده شهرستان مراغه و هشترود واقع شده است. طول کل آزاد راه مراغه-هشترود 92 کیلومتر و قطعه دوم این پروژه 26 کیلومتر می باشد. در این مطالعه، دوره بازگشت و احتمال رخداد سالانه زلزله محاسبه و نقشه پهنه بندی بر اساس میزان b-value و Mmax تهیه شد. با بررسی نقشه پهنه بندی b-value، مقدار غالب این ضریب بین 17/1 الی 38/1 مشاهده می شود که حدود 12/33 درصد کل منطقه می باشد و مسیر مورد مطالعه نیز در این منطقه واقع شده است. حداقل و حداکثر مقادیر Mmax نیز به ترتیب برابر با 5/3 و 4/5 ریشتر است که مسیر مورد مطالعه در محدوه 4/4 الی 5/4 ریشتر می باشد. در نهایت می توان چنین استنباط کرد که منطقه مورد مطالعه از لحاظ احتمال رخداد زمین لرزه بزرگ مستعد می باشد و تمهیدات لازم جهت پایداری و جلوگیری از تخریب سازه های موجود، باید در نظر گرفته شود.