تحلیل اثرات وجود لایه بتنی محافظ بر رفتار سازه های زیر زمینی تحت اثر بار انفجاری سطحی

امروزه رشد تهدیدات و جنگ افزارهای نظامی و افزایش حملات تروریستی، دولت ها را به سوی طرح جامعی از پدافند غیرعامل، جهت بالا بردن ضریب امنیت خود سوق داده است. زیرزمینی کردن سازه ها یکی از ابتدایی ترین راه کارها برای حفاظت از تاسیسات حساس و راهبردی در برابر انفجار می باشد. در این مقاله اندرکنش دینامیکی خاک و سازه مدنظر بوده و همچنین در این مرحله نتایج ناشی از تحلیل دینامیکی غیرخطی با نتایج حاصل از روابط تجربی و تحلیلی مقایسه شده است. همچنین تلاش شده ضمن توجه به رفتار سازه مدفون تحت اثر بار انفجار، اثر پارامترهای مختلف، مانند عمق سازه و موقعیت نقطه انفجار نسبت به سازه و خصوصیات دینامیکی مجموعه در نوع عملکرد سازه بررسی شود. سپس در قسمت آخر با توجه به نتایج به دست آمده از قسمت قبل، نسبت به نتیجه گیری و ارایه راه کارهایی برای حفاظت و مقاوم سازی سازه های مدفون در برابر انفجار اقدام شده است. در نهایت دیده شده که لایه بتنی محافظ، به تنهایی به دلیل انتقال مستقیم ضربه به خاک، جهت مقاوم سازی سازه زیرزمینی موثر نبوده و ترکیب آن با محیط متخلخل مانند یک باکس بتنی محافظ روی سازه با فضای متخلخل نزدیک به 100 درصد در بین آن اثر قابل توجهی بر کاهش فشار روی سازه زیرزمینی داشته است.