اثر مرکز کنترل کاری و سلامت عمومی بر استعداد حادثه پذیری: نقش میانجی عدم توازن تلاش- پاداش

استعداد حادثه پذیری کارکنان به عنوان یک صفت ذاتی و یکپارچه در بروز حوادث شغلی شناخته می شود، لذا شناخت عوامل موثر بر آن می تواند در جلوگیری از حوادث شغلی موثر باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسی تاثیر مرکز کنترل کاری و سلامت عمومی بر استعداد حادثه پذیری با توجه به نقش میانجی عدم توازن تلاش- پاداش صورت گرفت.

این پژوهش به صورت مقطعی- تحلیلی از طریق الگو یابی معادلات ساختاری با رویکرد کمترین مربعات جزیی در سال 1397 انجام شد. حجم نمونه شامل 225 نفر از کارکنان حادثه دیده کارخانه ذوب آهن اصفهان بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی بر اساس نرم افزار SMARTPLS3 و SPSS23 انجام گرفت.

 یافته های به دست آمده نشان دهنده برازش مناسب مدل های اندازه گیری و ساختاری بود. همچنین یافته ها نشان داد که به جز فرضیه تاثیر سلامت عمومی بر استعداد حادثه پذیری تمامی فرضیات تحقیق معنی دار بودند.

 نتایج مطالعه حاضر نشان داد با کنترل استرس های محیط کار ازجمله برقراری توازن تلاش- پاداش می توان استعداد حادثه پذیری را کاهش داد. همچنین با بررسی سلامت عمومی و مرکز کنترل افراد به منظور جلوگیری از حوادث شغلی در غربالگری بدو استخدام می توان افراد با کنترل درونی برای مشاغل پراسترس انتخاب گردند