تاثیر تمرینات مقاومتی- اینتروال با دو شدت متفاوت بر سیتوکراتین 18 و برخی شاخص های عملکردی در زنان مبتلا به کبد چرب

امروزه شیوه های غیرتهاجمی در روند بررسی مرگ سلولی کبدی و استفاده از درمان های کمکی غیردارویی مورد توجه متخصصین سلامتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرینات ترکیبی با شدت های متفاوت بر CK18 (شاخص مرگ هپاتوسیت) و برخی شاخص های عملکردی در زنان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی انجام شد.

این مطالعه کاربردی و نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون در سال 1397 بر روی 33 زن مبتلا به کبد چرب غیرالکلی در شهرستان شاهرود انجام شد. افراد به صورت تصادفی به گروه های تمرینی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین ترکیبی 1، تمرین اینتروال هوازی (AIT) همراه با تمرین مقاومتی و گروه ترکیبی 2، تمرین اینتروال شدید (HIIT) به همراه تمرین مقاومتی را به مدت 12 هفته اجرا کردند. آزمون های عملکردی (قدرت و استقامت بالاتنه و پایین تنه، توان هوازی) و نمونه گیری خونی قبل و بعد از 12 هفته انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و R و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

بین دو گروه تمرینی در میزان CK18 تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>p) و تمرین ترکیبی 1 باعث کاهش بیشتری در CK18 شد. همچنین هر دو نوع تمرین باعث افزایش معنادار قدرت بیشینه و استقامت عضلانی بالاتنه و پایین تنه و VO2max و نیز کاهش معنادار درصد چربی بدن شد (001/0>p). در مقادیر وزن و شاخص توده بدنی تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0<p).

زنان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی احتمالا بتوانند از هر دو تمرینی ترکیبی متوسط و شدید برای کاهش درصد چربی و بهبود شاخص های عملکردی مستقل از کاهش وزن استفاده کنند و برای جلوگیری از مرگ سلولی از برنامه های تمرین ترکیبی با شدت متوسط به عنوان یک درمان غیر دارویی کمکی بهره گیرند.