نقش باورهای غیرمنطقی در اشتغال به رفتار ورزشی دانشجویان دختر در مراحل مختلف تغییر رفتار تمرینی

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین باورهای غیرمنطقی و شدت رفتار ورزشی و نیز پیش بینی مرحله رفتار تمرینی افراد بر اساس سازه های باورهای غیرمنطقی بود.

190 دانشجوی دختر دانشگاه دامغان به روش خوشه ای تصادفی انتخاب و پرسشنامه های مراحل تغییر رفتار تمرینی کاردینال (1997)، باورهای غیرمنطقی اهواز (2005) و مقیاس رفتار ورزشی گودین و شفارد (1985) را تکمیل کردند. برای پیش بینی شدت رفتار ورزشی بر اساس سازه های باورهای غیرمنطقی از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و به منظور پیش بینی مرحله رفتار تمرینی افراد از تحلیل رگرسیون تشخیصی استفاده شد.

نتایج نشان داد بین باورهای غیرمنطقی و اشتغال به رفتار ورزشی، ارتباط منفی معنی داری وجود دارد و مدل پیش بین سازه های باورهای غیرمنطقی بر میزان رفتار ورزشی معنی دار بود. با توجه به نتایج، دو متغیر "درماندگی در برابر تغییر" و "اجتناب از مشکل" توانستند تغییرات مربوط به میزان رفتار ورزشی را پیش بینی کنند. تابع تشخیصی به درستی 3/45 درصد از 190 شرکت کننده را به درستی در مراحل تغییر رفتار، طبقه بندی نمود.

نتایج این پژوهش به وضوح نشان داد که باورهای غیرمنطقی با عدم اشتغال به رفتار ورزشی مرتبط است و سازه های مهم آن (درماندگی در برابر تغییر و اجتناب از مشکل) نقش اصلی در طبقه بندی افراد در مراحل مختلف تغییر رفتار دارد.