تاثیر فعالیت بدنی در محیط سازمان یافته و سازمان نیافته بر یادداری بینایی و توجه انتخابی کودکان 10-7 ساله

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت بدنی در محیط سازمان یافته و سازمان نیافته بر یادداری بینایی و توجه انتخابی کودکان می باشد.

پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون بصورت میدانی و جامعه ی آماری آن کودکان 10-7 ساله شهرستان تبریز بودند که30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به دو گروه شرکت کننده در مدرسه طبیعت (محیط سازمان نیافته) و شرکت کننده در کلاس بدمینتون (محیط سازمان یافته) تقسیم شدند. در ابتدا به عنوان پیش آزمون، آزمون یادداری بینایی بنتون و بوناردل را بمنظور سنجش ویژگی های ادراکی و شناختی اجرا کرده سپس به مدت 48 ساعت فعالیت خود را آغاز نمودند. در پایان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس دو طرفه مرکب و نرم افزار SPSS 22 در سطح معناداری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت.

بین عاملی اصلی گروه (01/0=p،  14/6= (   28و 1) F)، زمان (002/0=p،  67/11= (28 و 1) F) و تعامل آنها (04/0=p، 42/4= (28 و 1) F) در ویژگی ادراکی تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین در ویژگی شناختی، عاملی اصلی زمان (0001/0=p،  62/58= (28 و 1) F) و تعامل بین گروه و زمان (03/0=p،  77/4= (28 و 1) F) معنادار بود، بطوری که براساس تعامل در هر دو ویژگی، گروه محیط سازمان نیافته بهبود بیشتری را نشان دادند.

 براساس نظریه بوم شناختی شاخه ادراک و عمل گیبسون و شناختی پیاژه تاثیرات متفاوت دو محیط بر ویژگی های ادراکی و شناختی را می توان به شرایط فراهم سازی محیط نسبت داد؛ بطوریکه محیط سازمان نیافته تاثیرات بیشتری در راستای بهبود نشان دادند.