ارتباط رهبری تحول گرای مدیران با توانمندسازی معلمان

هدف این مطالعه بررسی ارتباط رهبری تحول گرای مدیران با توانمندسازی معلمان زن ابتدایی در سال تحصیلی 97-98 بود. جامعه مورد نظر این تحقیق شامل همه مدیران زن به تعداد 24 نفر و معلمان زن همان مدارس به تعداد 335 نفر در منطقه 3 آموزش و پرورش شهر تهران بودند. حجم نمونه از مدیران به دلیل محدود بودن حجم به روش نمونه گیری سرشماری و حجم نمونه معلمان براساس جدول مورگان 185 نفر تعیین گردید و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد 20 گویه ای رهبری تحول گرای باس (2006) و پرسشنامه استاندارد 19 گویه ای توانمندسازی اسپریترز (1995) از طیف پنج گزینه ای لیکرتی استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها پس تایید ده نفر از اساتید حوزه مدیریت آموزشی، پایایی آن ها نیز از طریق آلفای کرونباخ به طور کلی 90/0 محاسبه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سبک رهبری تحول گرای مدیران و هر یک از مولفه های آن (ویژگی های آرمانی، رفتارهای آرمانی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش و ملاحظات فردی) با توانمندسازی معلمان زن ابتدایی منطقه 3 تهران و هر یک از مولفه های آن (معنی داری در شغل، شایستگی در شغل، حق انتخاب، موثر بودن و مشارکت) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین سبک رهبری تحول گرای مدیران می تواند %14 از توانمندسازی معلمان را پیش بینی کند. لذا به مدیران مدارس توصیه می گردد که ضمن کسب مهارت های رهبری تحول گرا، بستر توانمندسازی معلمان را هر چه بیشتر فراهم نمایند.