تخفیف واج های زبان فارسی بر اساس واژگانی از شاهنامه فردوسی

زبان، پدیده ای نظام مند، پویا و قابل تغییر و تحول است. یکی از مهم ترین دگرگونی ها و تحولات زبانی مسئله تخفیف یا کاهش واج ها بر اساس مقاصد خاص از طرف کاربران زبانی است. برخی از این عوامل و مقاصد عبارت اند از: کم کوشی و فرآیند اقتصاد زبانی، تحولات زبان محاوره یا گفتار از زبان معیار یا نوشتار، لهجه ها، گویش ها و گونه های تلفظ زبانی، هم نشینی حروف متنافر و بعید المخرج و غیره. زبان فارسی نیز از این قاعده زبانی مستثنی نیست و تخفیف در واژگان فارسی یکی از عوامل مهم زبانی است که در این مقاله نگارنده می کوشد تا بر اساس متن شاهنامه فردوسی این مسئله را مورد واکاوی و مداقه قرار دهد و در دو محور تخفیف در « صامت ها» و تخفیف در «مصوت ها »ی واژگان این متن به بررسی عوامل موثر زبانی بر ایجاد این پدیده زبانی بپردازد.