ارزیابی کارایی مدل های نظری آبشویی املاح خاک در دشت آزادگان

شوری منابع آب و خاک یکی از مهم ترین عوامل در کاهش عملکرد گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک است که رشد و توسعه گیاهان را محدود می نماید. یکی از راهکارها برای غلبه بر مشکل شوری خاک، آبشویی آن است. ارزیابی مقدار آب مورد نیاز در این فرآیند، صرفه جویی در مصرف آب و استفاده بهینه از منابع آبی به منظور مدیریت صحیح آب از پراهمیت ترین موارد در اجرای آبشویی است. هدف از این پژوهش، بررسی مدل های نظری برای شبیه سازی شوری نهایی و مقایسه آن با مقادیر واقعی بود. بدین منظور آزمایش های اصلاح خاک های شور و سدیمی در منطقه جفیر در دشت خوزستان به روش مزرعه ای از طریق استوانه های مضاعف انجام پذیرفت. در تمام آزمایش ها، آبشویی به روش غرقاب متناوب تا عمق 150 سانتی متر خاک با کاربرد 100 سانتی متر آب آبشویی و تناوب 25 سانتی متری صورت پذیرفت. چهار مدل نظری آبشویی شامل سری مخازن (SRM)، مدل حل عددی (NM)، مدل ستون پیوسته (TPTM) و مدل مخزن با مجرای فرعی (SRBM) به منظور پیش بینی شوری نهایی خاک و مقایسه آن با مقادیر واقعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد دو مدل سری مخازن و مخزن منفرد کارایی بیشتری داشته اند. در نهایت، هرچند که به ازای عمق های مختلف آب آبشویی، عملکرد مدل های مورد بررسی متفاوت بوده، لیکن با توجه به پایین تر بودن آماره های RMSE و RMSEn در مدل سری مخازن نسبت به سایر مدل ها، این مدل برای پیش بینی نتایج حاصل از آبشویی و اصلاح خاک منطقه مورد مطالعه مناسب تر بوده و شوری نهایی را با دقت بیشتری برآورد می کند.