اثر مورفین بر حافظه اجتنابی غیر فعال در موش هایصحرایی کلاستاز شده

مورفین به عنوان یک ترکیب اپیوییدی تاثیرات مختلف و گاه متضادی بر روند حافظه و یادگیری دارد. بستن مجرای صفراوی باعث کلستاز می شود که عملکرد کبد را مختل می کند. مشخص شده است که سیستم های اپیوییدی در کلستاز نیز نقش دارند. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر احتمالی مورفین بر حافظه موش های کلاستاتیک می باشد.

در این مطالعه ی تجربی، مدل کلاستاز در موش های صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن 250-200 گرم) توسط بستن مجرای صفراوی (BDL) القا شد. مورفین (4 و mg/kg 6 ، داخل صفاقی)، نالوکسان (6/0 و mg/kg 8/0 ، داخل صفاقی) و مورفین + نالوکسان در گروه های مختلف به حیوانات تزریق شدند. حافظه اجتنابی غیرفعال در روز 7 بعد از BDL توسط تست شاتل باکس ارزیابی شد. نتایج توسط نرم افزار آماری PRISM و آزمون ANOVA آنالیز شدند.

 تزریق نالوکسان (6/0 و mg/kg 8/0)، 30 دقیقه قبل از آزمون، در دستیابی به حافظه موش های کلاستاز شده تغییر معنی داری نسبت به گروه BDL نشان نداد، در حالی که تزریق مورفین (4 و mg/kg 6) در زمان تاخیر در ورود به جعبه تاریک افزایش معنی داری نشان داد (05/0< P). همچنین تزریق یک دوز نالوکسان (mg/kg 6/0 ، داخل صفاقی) 15 دقیقه قبل از تزریق یک دوز مورفین (mg/kg 6) باعث  افزایش معنی داری در حافظه اکتسابی در روزهای 7 بعد از BDL شد(0001/0<p).

با توجه به داده ها احتمال داده می شود، مورفین اثرمحافظتی بر روی تخریب حافظه ناشی از کلاستاز داشته باشد.