مدل LRTCI ؛ رهیافتی در استقرار نظام برنامه توسعه فردی در سازمان ها

برنامه توسعه فردی یکی از ابزارها مهم در راهبری توسعه منابع انسانی همواره یکی از حوزه های جذاب آموزش و توسعه منابع انسانی می باشد و توسعه مدل ها و الگوهای عملیاتی در این بخش از نیازمندی های مدیریت آموزش و توسعه منابع انسانی است. هدف از انجام پژوهش حاضر ارایه مدلی برای استقرار و تدوین برنامه توسعه فردی در سطح سازمان های پیشرو می باشد. رویکرد پژوهش پیش روی کیفی و روش مورد استفاده در آن مبتنی پژوهش نظریه ای می باشد. برای شناسایی عناصر مدل از روش مصاحبه با متخصصین استفاده گردید و پس از آن برای تثبیت عناصر از روش گروه های اسمی بهره برده شد. در نهایت برای انسجام بخشی به داده ها در قالب یک مدل و تعیین ارتباط عناصر از نرم افزار الگوسازی ساختاری تفسیری (ISM) استفاده گردید. شرکت کنندگان در فرآیند مصاحبه با روش نمونه گیری نظری انتخاب شدند. مصاحبه ها با روش کدگذاری باز و محوری سازماندهی شدند و داده ها مبتنی بر تحلیل مضمون طبقه یندی شدند و مضامین و مقوله های مورد نظر به عنوان ورودی جلسات مدیریتی تعاملی (با رویکرد گروه های اسمی) وارد فرآیند مدل سازی شدند. براساس دیدگاه اجماعی و سازماندهی انجام شده، مدل به دست آمده در پنج بخش اصلی با عناوین مشروعیت بخشی نهادی (L)، الزامات و زیرساخت های مالی، اعتباری و مقرراتی (R)، الزامات و زیرساخت های فنی (T)، گردآوری بالینی اطلاعات سند برنامه توسعه فردی (C) و اجرا و بهینه سازی سیستم توسعه فردی (I) معرفی می شود. برای تسهیل در امر نامگذاری مدل سر واژه عناصر کلیدی با هم ترکیب شدند و مدلی موسوم به LRTCI بعنوان مدلی جامع و رهیافتی در استقرار نظام های توسعه فردی در مقاله معرفی گردید.