مدل سازی تاثیر تخلخل در کویل حرارتی خورشیدی پرشده با نانوسیال آب و Al2O3

در این مطالعه به تجزیه و تحلیل جریان نانوسیال آلومینا با درصد حجمی های 2 و 4، در کویل غیرمتخلخل و متخلخل حرارتی تحت شار حرارتی خورشیدی ارایه شده است. همچنین بررسی جامع ماهیت لایه های مرزی، توزیع سرعت و فشار و اثرات حرارتی درون محیط متخلخل فلزی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. برای حل مسئله حاضر معادلات پیوستگی، مومنتوم و انرژی برای نانوسیال درون کویل های استفاده شده است. مقایسه بین نتایج عدد ناسلت متوسط در مدل حاضر و داده های آزمایشگاهی برای کویل بدون تخلخل تطابق قابل قبولی با حداکثر خطای 5/10% را نشان می دهد. با افزایش درصد حجمی نانوسیال در کویل متخلخل افت فشار نیز افزایش یافته به طوری که بیشترین میزان افت فشار مربوط به نانوسیال 4% با مقدار 4/4 بار می باشد. با افزایش درصد حجمی نانوسیال میزان ضریب انتقال حرارت جابه جایی و عدد ناسلت بیشتر خواهد شد و در نتیجه، انتقال حرارت در کویل حرارتی متخلخل افزایش پیدا خواهد کرد.