طراحی و اعتبارسنجی شاخص بارکاری خلبان (PALI) مبتنی بر الگوی NASA-TLX

بارکاری، ساختار فرضی از فشار متحمل شده توسط یک اپراتور انسانی برای رسیدن به سطح خاصی از عملکرد می باشد. تاکنون روش های متعددی برای ارزیابی بارکاری ارایه شده است. یکی از پرکاربردترین روش های ارزیابی ذهنی بارکاری، روش NASA-TLX است. هدف این مطالعه، طراحی و اعتبارسنجی شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری شغل خلبانی مبتنی بر الگوی NASA-TLX می باشد.

این مطالعه، یک بررسی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که در بین خلبان های شاغل در شرکتهای هواپیمایی مسافربری انجام شد. در ابتدا خرده مقیاس های شاخص ارزیابی بارکاری خلبانی(PALI) مبتنی بر الگوی NASA-TLX تهیه شد. سپس روایی محتوا بر اساس جدول لاوشه، توسط شاخص CVR و CVI خرده مقیاس ها پذیرفته شد. در نهایت برای تعیین سازگاری درونی، شاخص PALI توسط 30 خلبان در فازهای مختلف پروازی تکمیل شد و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ با معیار پذیرش 7/0 آنالیز در نرم افزار SPSS استفاده شد.

فهرست اولیه شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری خلبان شامل 17 خرده مقیاس بود که 11 خرده مقیاس آن پس از اعتبارسنجی صوری و محتوایی، با CVR کمتر از 75/0حذف شد. در نهایت پس از تقلیل، 6 خرده مقیاس PALI نهایی شدکه ارتباط خوبی با وظایف خلبانی داشتند(79/0=CVI). آلفای کرونباخ برای شاخص PALI به میزان 89/0 بدست آمد که نشان داد این شاخص از پایایی درونی برخوردار است.

می توان از پرسشنامه PALI که از نظر روایی و پایایی تایید شده است، برای ارزیابی بارکاری خلبان های مسافربری استفاده نمود.