شناسایی آسیب ها و کارکردهای برنامه درسی کارورزی از دیدگاه دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان: یک مطالعه موردی در گروه های علوم پایه

هدف پژوهش حاضر شناسایی آسیب ها و کارکردهای حاصل از اجرای برنامه درسی کارورزی در گروه های علوم پایه دانشگاه فرهنگیان است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان ورودی سال 1393 رشته های علوم پایه مرکز آموزش عالی شهید شرافت تهران (145 نفر) تشکیل دادند به عنوان نمونه هم انتخاب شدند. سپس 38 سوال در 7 معیار اصلی شامل ارزیابی دانشگاه فرهنگیان، اساتید کارورزی عمومی، اساتید کارورزی تخصصی، مدارس پذیرنده کارورز، معلمان راهنما، خود کارورزان و ارزیابی ادارات آموزش و پرورش طراحی شد و یک سوال مربوط به رشته تحصیلی پرسیده شد که توسط اساتید علوم تربیتی و متخصص مورد تایید قرار گرفت و پرسشنامه 5 گزینه ای بر اساس طیف لیکرت شکل گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t تک نمونه‎ای، t زوجی و آنالیز واریانس یک راهه انجام شد. بررسی نتایج نشان داد که همه عوامل دخیل در امر کارورزی نامبرده موفقیت زیادی نداشته اند و در مرز نامطلوب هستند و بیشترین آسیب از سوی ادارات آموزش و پرورش و کمترین آسیب از طرف دانشجویان کارورز بوده است. همچنین نتایج در مقایسه بین رشته های علوم پایه نشان داد که بیشترین آسیب را گروه زیست شناسی و کم ترین آسیب را گروه فیزیک متحمل شده اند.