حقوق ‎بشر و مواجهه با نسل ‎کشی در میانمار

میانمار یکی از متنوع‎ترین کشورهای آسیایی از نظر نژادی، قومی و مذهبی است که این تفاوت ها در عمل، سبب وقوع بحران‎های مختلف در این کشور شده است. اعمال خشونت علیه یک گروه برای حذف گروه دیگر در این کشور که با ناکارآمدی دولت همراه بود، باعث ایجاد موجی از مخالفت ها با حضور مسلمانان دراین کشور، با هدف پاک سازی مذهبی و جلوگیری از گسترش اسلام شد.گسترش این خصومت در نتیجه، سبب وضع  محدودیت ها و اقداماتی از قبیل عدم دسترسی مسلمانان به حقوق شهروندی و نیازهای اولیه زیستی، بیرون راندن آنان از خانه‎هایشان، جلوگیری از ازدواج و زادوولد آنان، آتش زدن خانه‎ها، مثله کردن مردان، شکنجه، آتش زدن اجساد، تجاوز به زنان در انظار عمومی و...  شد که با توجه به اعلام سازمان ملل متحد در دسامبر 1948 مبنی‎بر به رسمیت شناخته‎شدن جرم نسل‎کشی به عنوان یک جرم بین‎المللی و تطبیق هر یک از  جرایم صورت گرفته با بندهای)الف(تا (ه(ماده 2 کنوانسیون منع و مجازات نسل‎کشی، می توان این جنایات را به عنوان مصداقی از جرم نسل‎کشی برشمرد. با توجه به این‎که نسل‎کشی عملی ضد حقوق‎بشری است و مهم‎ترین حق بشری که همان حق حیات است را نقض می‎کند، در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، ابتدا به بررسی کلیت و مفاهیم مرتبط با نسل‎کشی و سپس به صورت موردی، به بررسی موضوع میانمار می‎پردازیم و در ادامه، نحوه مواجهه حقوق‎بشر با این جنایت در این کشور را مورد تحلیل و واکاوی قرار می‎دهیم.