مدلسازی تعدیل شدت جزیره های گرمای شهری با رویکرد پشت بام های سبز (مطالعه موردی: منطقه 17 شهر تهران)

جزیره گرمای شهری، که از پیامدهای شهرنشینی و شهرسازی با تمرکز فعالیت‏های انسانی است، امروزه به مسئله‏ ای بااهمیت در آب‏ و هوای شهری تبدیل ‏شده است. هدف از پژوهش حاضر تبیین و ارزیابی اثر توسعه پشت‏بام‏ های سبز به‏ عنوان راهکاری در کاهش شدت جزیره ‏‏های گرمای شهری در منطقه 17 شهرداری تهران است. بدین منظور، با به کارگیری روش ترکیبی آماری و مدل‏ سازی عددی خردمقیاس اقلیمی به واکاوی میزان اثر پشت‏ بام‏ های سبز بر تعدیل شدت جزایر گرمای شهری پرداخته شد. با استفاده از اطلاعات به‏ دست آمده از داده‏ های میدانی (دماسنج‏ های نصب ‏شده در هر دو پشت ‏بام) و همچنین خروجی‏ های مدل خردمقیاس Envi-met در فصول مختلف سال 2016، اختلاف دمای بین دو پشت‏بام سبز و مرجع استخراج شد. نتایج نشان داد که مقدار اختلاف دما در بعدازظهر و شب بیشتر از صبح است. همچنین، بیشینه اختلاف دمای هوای بین دو بام سبز و مرجع در فصل پاییز به‏ دست آمد. با واکاوی داده ‏های میدانی و خروجی گرافیکی مدل مشخص شد که بیشینه اختلاف دمایی بین آن‏ها هنگام شب رخ ‏داده است؛ یعنی زمانی که شدت جزیره گرمای شهری در بیشینه وضعیت خود است. هر دوی اطلاعات اندازه‏ گیری‏ شده و خروجی مدل فیزیکی اقلیم گویای قابلیت مناسب پشت ‏بام‏های سبز در تعدیل شدت جزیره گرمای شهری است.