پیش بینی گرایش به اعتیاد براساس ناگویی خلقی و ابراز وجود در دانشجویان پرستاری
با توجه به شیوع اعتیاد، تلاش جهت شناسایی عوامل خطر بروز این مشکل در جمعیت های مختلف ضروری است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به اعتیاد براساس میزان ناگویی خلقی و ابراز وجود در دانشجویان پرستاری انجام شد.
طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی بود. نمونه پژوهش شامل 160 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه آزاد کرمانشاه بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند و به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه آمادگی به اعتیاد وید و بوچر، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه جرات ورزی گمبریل و ریچی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. داده ها نیز با نرم افزار SPSS ویرایش 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ناگویی هیجانی با آمادگی به اعتیاد دانشجویان پرستاری رابطه مثبت و بین ابراز وجود با آمادگی به اعتیاد رابطه منفی معناداری وجود دارد (0/01<P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 23 درصد واریانس آمادگی به اعتیاد فعال (0/230R2=) و همچنین 7/67 درصد واریانس آمادگی به اعتیاد منفعل (0/677R2=) به وسیله ناگویی هیجانی و ابراز وجود تبیین می شود.
نتایج پژوهش نشان داد که دو مولفه ناگویی هیجانی و ابراز وجود با اعتیاد رابطه دارند و باعث می شوند که دانشجویان پرستاری، گرایش به اعتیاد داشته باشند و لزوم توجه نظام آموزشی به منظور کاهش ناگویی هیجانی و بهبود ابراز وجود از طریق برگزاری کارگاه ها ضروری به نظر می رسد.
ناگویی هیجانی ، ابراز وجود ، اعتیاد ، پرستاری
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.